ഓര്‍മപ്പുസ്തകം

സുരലോകത്തിലെയമൃത് രജതശലാകയായ്
കുഞ്ഞുപൂക്കളിന്‍ കവിളില്‍ തലോടിയുര്‍വിയിലാഴ്ന്നിറങ്ങി
വിരഹിണിയാം മണ്ണിന്റെ മാറില്‍
നിന്നുയന്നുവോരപൂര്‍വ ഗന്ധം
അവളുടെയക്ഷികളാം ചെറുകല്ലുകള്‍
ഉന്മാദലഹരിയില്‍ പതിയെതുറന്നു
കാത്തിരുന്ന മാരന്റെയാശ്ലെഷസ്മരണ
ബഹിര്‍ഗമിപ്പിച്ചവളിലൊരു നിശ്വാസം
അവളുടെ തുടിപ്പുകള്‍ സിന്ധൂതീരെയേകാന്ത
ഹൃദയങ്ങളെത്തഴുകും കുളിര്ക്കാറ്റായിമാറി
പുഷ്പിച്ചു തരുലതാദികള് ചേലോടെ
ഹരിതാഭയേകിയവള്ക്ക് നിന്‍ സ്പര്‍ശം
സ്വച്ച്ചമീ ഭൂമിയെ മോടിപിടിപ്പിക്കും
മാരീ, അതിസുന്ദരിയാണ് നീയും
വര്‍ഷമേഘങ്ങളിന്‍ ഗര്ഭ്തില്
നിന്നുതിര്‍ന്നുവീഴും മഴത്തുള്ളി...
നിന്നാശ്ലെഷമെന്നാത്മാവിലും
പകരുന്നുവതി ദിവ്യമാമോരനുഭൂതി....!

The world we live in is more or less a capitalist one. Barring few exceptions, all nations follow this economic system as a religion in one form or other. The exceptions either follow a mixed economic system or a communist dictator regime disguised as a socialist system.
The major economic systems that the world has tested till date in various forms are capitalism and socialism.
Capitalism: It’s the world’s dominant economic system. Within it, the means of production and distribution are owned by individuals. Private ownership and free enterprise are believed to lead to more efficiency, lower prices, better products and rising prosperity.
Socialism: This system advocates the ownership and control of the means of production and industry by the community as a whole. The community is believed to be more just and more efficient through its centralised planning and execution.
The whole world was once divided into two power groups, based on the above ideologies of a perfect economic system. The cold war was the outcome of this polarisation. It continued – till the fall of the USSR – eating away many scarce and necessary resources for the good of none. The fall of the USSR was termed as a failure of the socialist system, and the final triumph of the capitalists. This claim is in question after the explosion of the current financial crisis preying over the entire world.
During the last few weeks, every dawn greeted us with news of one or two banks going bankrupt. The first symptom of this failure was manifested in the latter half of the last year itself, when the subprime crisis started showing up. The capitalist preachers closed their eyes to this ice berg, satisfying themselves with some peripheral acts which failed miserably to make a difference.
Subprime Crisis:
In the United States of America, banks follow a credit rating system for their borrower, which is largely based on the borrower’s credit history and track record. People with a good credit profile and track are marked as the “prime” and those on the other hand, with a bad credit track, is ranked as “subprime”.
The US banks, which initially provided housing loans liberally to the prime customers, later turned to the subprime customers as well. The subprime customers, who really can’t afford to buy the property or payback the loan, where seen as an opportunity for getting higher returns and thereby increased profits. Easy availability of loans pushed the property prices to unprecedented heights. The banks even provided interest only repayment options, no down payment facility etc - which works only when the property prices are consistently going up - to the subprime customers. The banks, in search of higher profits, resorted to all means to grow their mortgage loan book. They were foolish enough to assume that the property prices will keep on soaring up forever. This fundamental assumption behind the entire operations proved itself wrong when the subprime loans started going bad and lot of houses were repossessed by the banks and put for auction. Oversupply resulted in property prices crashing down. Banks started repossessing more and more houses based on their mark to market norms and this further added to the already overloaded supply position. Thus the housing bubble busted.
This collapse is a major crisis in its own. Major Banks like Citicorp, the biggest bank, have announced huge losses. The Citicorp alone wrote off $18 Bn housing loans. Put together, US banks have reportedly written off over $ 200 Bn, which is still ticking its way up.
To add to the problem, there were bonds and complex derivative structures – which the banks devised in search of super profits – which had these subprime loans as their underlying assets. Once the subprime housing bubble busted, these bonds and derivative instruments ran into their natural death, with no takers for them. A lot of investors who knowingly and unknowingly invested in these instruments lost their money.
The bond insurers who guaranteed the bonds are now liable to repay the investors. This resulted in the subprime losses creeping into the books of insurers as well. Thus a crisis in the housing sector – due to the acts of greedy bankers and their capitalist advisors – grew into a systemic crisis eating on the entire financial market.
The era of undue credit expansion is seeing its painful end here, putting the whole world into trouble. The capitalist US is facing a financial crisis as well as an economic slowdown, both serving fuel to one another.
The fantasy of “decoupling” of Asian, European and other economies from the US economy proved itself wrong as we see the sinking US drag the whole world with it into a deadly recession. Stock markets worldwide have plunged more than 40%. The truth is that the bubble created by the bankers through excess availability of credit didn’t confine itself into housing sector alone, but in all resorts of investments – equities, commodities and what not. All these are correcting sharply, resulting in a huge erosion of wealth.
The present crisis is marking an end to the present day globalisation as well. Its celebrated “successes” are already nullified and we are left to live with its grave consequences.
India and the Crisis:
It’s reasonable to believe that India is largely protected, though not completely insulated with regard to the current crisis. Indian markets and business institutions are highly regulated by their respective statutory regulatory bodies. The proactive acts on the part of RBI have helped Indian banks to remain as one of the most little affected ones across the globe. Unlike in US, where the rich capitalist banks were framing their own rules and got a chance to resort to all malpractices, Indian Banks were highly disciplines and their operations were monitored by RBI at every level. Similar is the state of Capital Market regulated by SEBI, Mutual Funds by AMFI and Insurance companies by IRDA. Moreover, its notable that the Indian growth is fuelled not alone by export growth, as in China. Even if the exports reduce considerably, its effect on the economy will not be proportionate. But, as the whole world is dragged into a recession, there is no way that India can stand alone, but our position will be relatively far better than any of our peers.
China and the Crisis:
Its highly doubtful whether the Chinese model will sustain in this hour of crisis. Chinese economy grew at 11.40% in 2007, fuelled by export growth. The trend of declining exports however means a slowdown in growth for china. The fantasy that China can switch to domestic demand in a high pace to cope with the situation is not very true. Low wage rates and huge inequalities is keeping the purchase power of the Chinese at very low levels. Thus the economy of china, which grew on export base alone, is now all set to take the hit. Their investments also came from the huge foreign currency reserve they created out of their exports. This prevailing structure will not work out when the whole world is facing huge liquidity crunch and absolute financials crisis.
Claims of Capitalism proved wrong:
Capitalist advocate Henry Paulson proclaimed in March 2007 as “an open competitive and liberal financial market can effectively allocate scarce resources in a manner that promote stability and prosperity far better than governmental intervention.” This came out in the light of huge profits the US banks have made last year. But the present crisis is proving his view completely wrong. The painful thing we observe now is that the capitalists are now trying to socialise their losses, but they always privatised any profit.
Globalisation fails:
As we saw, the success of globalisation has been has been undermined by the system’s inner contradictions. In the last decade, the capitalists had everything they wanted. There has been an almost uncluttered working of the free market, with little or no governmental interference. The off balance sheet credit system flourished in the period of securitisation and derivatives. Governments worldwide –irrespective of “Left” or “right” – promoted their interests. This resulted in a never before surge in profits of big corporate houses and the super rich cumulated enormous wealth. Everything seemed working fine, but it went unnoticed that on the other hand, share of wages in total wealth created went to historical all-time lows.
A new economic system:
Communism and capitalism have failed to prove themselves as a perfect economic system. Socialism in its purest form couldn’t survive in the past due to its own pitfalls, so did capitalism. Any system where there are no private gains will not motivate people nor can a system which completely ignores the totality of the society survive. We need to understand that these two are not the only available alternatives.
Democratic socialism, as we see in its dilute form in Indian mixed economy, could be an alternative. The benchmarks needs to be revisited and the game plan should be revamped. Guidelines should be stricter and the regulations should be futuristic. In a global turmoil like the one we see today, discussions on a newer better alternative is inevitable and it should be capable of leading us to a better tomorrow.

Labels: capitalism, global economic crisis, socialism

ഭാരതം നാനാത്വങ്ങളുടെ നാടാണ്. പല കഷ്ണങ്ങളായി ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന നാട്ടുരാജ്യങ്ങളെ ഒരുമിച്ചു കൂട്ടി ഇന്ത്യയെന്ന മഹാരാജ്യമാക്കി മാറ്റിയത് ആദ്യം ബ്രിട്ടിഷുകാരും പിന്നെ അതിര്ത്തി ഗാന്ധിയും കൂട്ടരും. അങ്ങിനെയാവുമ്പോള് നാനാത്വം സ്വാഭാവികം. ഇത്രയും ചരിത്രം. സ്വാതന്ത്ര്യ സമര കാലത്തും അതിന് ശേഷവും നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയനേതൃത്വം "നാനാത്വത്തില് ഏകത്വം" എന്ന മന്ത്രമുയര്ത്തി നമ്മില് ഇന്ത്യയെന്ന ഒട്ടരാജ്യമായി നില്ക്കുവാനുള്ള ആവേശം നിറച്ചു... നാം അങ്ങിനെ നിലനില്ക്കുന്നു... ഇന്നയോളം.
ഈയടുത്ത നാളുകളില് നമുക്കു ചുറ്റും നടക്കുന്നത് വളരെ വ്യത്യസ്തമായൊരു കാര്യമാണ്. വ്യത്യസ്തതകള് നിലനില്കെ നാം ഒന്നായെന്കില്, ഒന്നായ നമ്മെ ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും പേരില് ചിദ്രിപ്പിക്കുവാനുള്ള ശ്രമമാണത്.

ഈ ശ്രമത്തിന്റെ പ്രകടമായ ഒന്നാം പര്വമാണ് കുറച്ചു വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പേ ഗുജറാത്തില് നാം കണ്ടത്. മുസ്ലിം മതവിശ്വാസികളെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു പീഡിപ്പിച്ചു ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുവാനാണ് അന്ന് നരേന്ദ്ര മോഡിയുടെ പിന്ബലത്തോടെ ഹിന്ദു വര്ഗീയവാധികള് ശ്രമിച്ചത്. ഗര്ഭിണികളെ വരെ ബലാത്സംഗം ചെയ്യുകയും അവരുടെ നിറവയര് വാളിനാല് പിളര്ന്നു ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിനെ പുറത്തെടുത്ത് ചുടുകയും ചെയ്തവര് മനുഷ്യരൂപത്തിലുള്ള പിശാചുക്കളായിരുന്നു. മുസ്ലിംകള് അനിയന്ത്രിതമായി പെറ്റു പെരുകുന്നു എന്നതായിരുന്നു ഈ പ്രവര്ത്തികള്ക്ക് അവര് നല്കിയ ന്യായീകരണം. യുദ്ധം ജനപ്പെരുപ്പം നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള പ്രകൃതിയുടെ മാര്ഗമാണെന്ന് പഠിപ്പിച്ച ഗുരുവിന്റെ ശിഷ്യരില് നിന്നു ഇതിലതികം എന്ത് പ്രതീക്ഷിക്കാന്? നിസ്സഹായരായി പീഡനം സഹിച്ചവര് ഇന്നും നീതി കാത്തു കഴിയുന്നു.... ബെസ്റ്റ് ബേക്കറി കേസിലെ വിധി അവര്ക്കു ആശ്വാസമല്ല, പ്രത്യാശയുടെ ഒരു ചെറു നാളം മാത്രമെ ആകുന്നുള്ളൂ.

ഹിന്ദു വര്ഗീയയവാദികള് മുസ്ലിംകളെ നേരെചെന്ന് വെട്ടിക്കൊല്ലുന്നത് കണ്ടു അവരിലെ ഒരു ചെറു വിഭാഗം മറുപടിയായി ഒളിയുദ്ധം തുടങ്ങി. മുംബൈയും, രാജസ്ഥാനും ബന്ഗലുരുവുമെല്ലാം ആ പകയുടെ തീപ്പൊള്ളലേറ്റു. ഭൂരിഭാഗം മുസ്ലിംകളും ഇത്തരം ഹീനകൃത്യങ്ങളെ അനുകൂലിക്കുന്നില്ലെങ്ങിലും ആ സമുദായം മുഴുവന് തീവ്രവാദികള് എന്ന് മുദ്രകുത്തപ്പെട്ടു . ഭൂരിപക്ഷം ഹിന്ദുക്കളും അക്രമങ്ങള്ക്കെതിരായിരുന്നു , അതിന്റെ തെളിവ് ആണല്ലോ തങ്ങളുടെ മുസ്ലിം സുഹൃത്തുക്കളെയും അയല്വാസികളെയും സ്വന്തം വീടുകളിലോളിപ്പിച്ചു പ്രാണരക്ഷ ചെയ്ത ഗുജറാത്തിലെ അനേകം ഹിന്ദു കുടുംബങ്ങള് .
മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളെ ഭയന്നിട്ടാണോ അതോ എല്ലാ മത ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്ക്കും തുല്യാവസരം നല്കണമെന്ന് കരുതിയാണോ – ഇപ്പോള് ഹിന്ദു മത തീവ്രവാദികള് തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് നേരെയാണ് . അത് ഒരിസ്സയില് തുടങ്ങി കര്ണാടക വഴി കേരളത്തിലെത്തി നില്ക്കുന്നു.
ഒരിസ്സയിലെ ക്രിസ്ത്യാനികളെ പീഡിപ്പിച്ചു കൊല്ലുവാനും അവരുടെ വീടുകളും പള്ളികളും ചുട്ടു ചാരമാക്കുവാനും ഹിന്ദു തീവ്രവാദികള്ക്ക് കിട്ടിയ കാരണമായിരുന്നു സ്വാമിജിയുടെ കുലപാതകം. സ്വാമിജിയെ കൊന്നത് തങ്ങളാണെന്ന് മാവോയിസ്റ്റുകള് പരസ്യമായി പറഞ്ഞെങ്കിലും കാപാലികരതു ക്രിസ്ത്യാനികളെ കൊല്ലുവാനുള്ള അവസരമായാണ് കണ്ടത്.

എന്താണ് ക്രിസ്ത്യാനികള് ചെയ്ത കുറ്റം? കൂരയും കിടപ്പാടവുമില്ലാത്ത ദരിദ്ര നാരായണന്മാര്ക്ക് ഭക്ഷണവും തലയ്ക്കു മുകളിലൊരു കൂരയും നല്കിയതോ? അവരെ തൊഴിലഭ്യസിപ്പിച്ചതൊ? അതോ അവരുടെ മക്കള്ക്ക് വിദ്യാഭ്യാസം നല്കിയതോ? സമൂഹം വെറുത്തു മാറ്റിനിര്ത്തിയ കുഷ്ടരോഗികള്ക്കിടയിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു അവര്ക്കു ചികിത്സയും സാന്ത്വനവും നല്കിയതോ? ചിലരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതെല്ലാം ഗുരുതരമായ തെറ്റുകളാണ്. ബ്രാഹ്മണൃം ആരാധിക്കപ്പെടുന്ന ചാതുര്വര്ണ്യ വ്യവസ്ഥിതി തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു ഈ രാജ്യത്തെ ദളിതരുടെ വിയര്പ്പു മണക്കുന്ന അപ്പം കഴിച്ചു സുഖിക്കാനാഗ്രതിക്കുന്നവരാനവര്. ദളിതനു വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിച്ചാല് അവനെ ചൂഷണം ചെയ്യുവാന് കഴിയുകയില്ല. അവന്റെ മക്കള് ഉദ്യോഗസ്ഥരായാല് പാടത്ത് ചെളിയില് പനിയെടുക്കുവാന് തമ്പുരാക്കന്മാര്ക്ക് ആളെ കിട്ടുകയില്ല. ഇങ്ങനെ പോയാല് ഒരുകാലത്ത് തങ്ങളുടെ പൂര്വികര് ചവിട്ടിമെതിച്ച വര്ഗം തങ്ങള്ക്കൊപ്പം തുല്യതയോടെ നില്ക്കുന്ന ദിനം അതി വിദൂരമല്ലെന്ന സത്യം ചാതുര്വര്ണൃത്തിന്്റെ ഗുണഭോക്താക്കളെ ഭീതിയിലാഴ്ത്തുന്നു. അതിന്ടെ പരിണിതിയാണ് ഒരിസ്സയില് നാം കണ്ടത്.

ക്രിസ്ത്യാനികള് നിര്ബന്ധിത മതപരിവര്ത്തനം ചെയ്യുന്നു എന്നാണു ആരോപണം. മതമെന്നാല് അഭിപ്രായം എന്നാണു അര്ത്ഥം. ദൈവത്തെ സംബന്ധിച്ചു ഓരോ മനുഷ്യനും ഒരു അഭിപ്രായം വച്ചു പുലര്ത്തുന്നുണ്ട്. അതെങ്ങനെയാണ് നിര്ബന്ധിച്ചു മാറ്റാനാവുക? പേരു മാറ്റിയത് കൊണ്ടോ, പള്ളിയില് പോയത് കൊണ്ടോ ആരും ക്രിസ്ത്യാനിയാവുമെന്നു ബൈബിള് പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. പേരു മാറ്റിയും, ആരാധനാലയം മാറ്റിയും ഉള്ള മതപരിവര്ത്തനം ഇന്ത്യയില് സംഘടിതമായി നടക്കുന്നുണ്ടെന്കില് അത് ചെയ്യുന്നത് ക്രിസ്ത്യാനികളല്ല മറിച്ച് ബുദ്ധമതക്കാരും ഹിന്ദു വര്ഗ്ഗീയവാദികളുമാണ്. ഹിന്ദുത്വം സ്വീകരിച്ചു എന്ന് രേഘാമൂലം പ്രഖ്യാപിക്കാതെ തന്റെ സ്വന്തം ഗ്രാമത്തില് പ്രവേശിക്കാന് പോലും ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് ഒരിസ്സയിലെ മതമൌലികവാദികള് ഇപ്പോള് അനുവാദം നല്കുന്നില്ല. ഇതല്ലേ നിര്ബന്ധിത മതപരിവര്ത്തനം?

ഏത് മതത്തില് വിശ്വസിക്കാനും താന് വിശ്വസിക്കുന്നതു പ്രചരിപ്പിക്കുവാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഇന്ത്യന് ഭരണഘടന എല്ലാ പൌരന്മാര്ക്കും നല്കിയിട്ടുണ്ട്. ഈ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു അകത്തു നിന്നുകൊണ്ടു ഹിന്ദു കുടുംബത്തില് ജനിച്ചൊരാള് ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ചാല് അതിനെ എങ്ങിനെയാണ് എതിര്ക്കുവാനാവുക? മാതാ അമൃതാനന്ദ മയിയുടെ അടുത്തും മറ്റുമായി അനേകം ക്രിസ്ത്യാനികള് ഹിന്ദുമതം സ്വീകരിക്കുമ്പോള് ക്രിസ്ത്യാനികള് കാണിക്കുന്ന സഹിഷ്ണുത ഹിന്ദുത്വ തീവ്രവാധികള്ക്ക് മാത്രികയാക്കാവുന്നതാണ്. തന്റെ ഭര്ത്താവിനെയും രണ്ടു പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളെയും ജീവനോടെ ചുട്ടുകൊന്നവരോട് തനിക്ക് ദേഷ്യവും പകയുമില്ലന്നും അവരെയും താന് സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നും പറയുകയും തന്റെ ഭര്ത്താവ് തുടങ്ങി വച്ച സ്നേഹ ശ്രുശ്രൂഷ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടു പോവുകയും ചെയ്യുന്ന ഗ്ലാഡിസ് സ്ടയിന്സിന്റെ മാതൃക ക്രിസ്ത്യാനികളും പിന്പറ്റെണ്ടിയിരിക്കുന്നു.